Ahoy! Gegroet vanaf de grijze-bolletjes-boot naar Mandalay. Wij wisselen onze trein- en busreizen even af met een boottochtje van elf uur. Of eigenlijk moet ik river cruise zeggen. Dat klinkt heel fancy, maar het is een beetje wat ik me voorstel bij een boottochtje over de Rijn met stichting De Zonnebloem. Dit zou ook best een reisje langs de Rijn kunnen zijn trouwens, want het grootste deel van de opvarenden is Duits of Nederlands. Eigenlijk is het op deze schuit een hele grappige mix van bejaarden en backpackers. Prima sfeertje als je het mij vraagt. Lekker rustig. En die oudjes kunnen geweldige verhalen vertellen. Zo ontmoetten we een dame van 74 uit Engeland die vroeger op wereldniveau gehockeyd heeft (o.a. in wereldstad Amstelveen) en nu al veertien jaar, ieder jaar, in haar eentje naar Australië reist en dan ook meteen een deel van Azië meepakt. Prachtig toch?
Koning Dutjes doet zijn naam eer aan op het bovendek, dus ik pak dit moment even om jullie bij te praten over onze avonturen in Myanmar. Na ongeveer een maand vakantie vieren met vrienden in Thailand vertrokken we op 14 januari naar Yangon. Niels was er letterlijk ziek van dat hij nu weer alleen met mij op pad moet. De eerste dagen in Yangon hebben we dus vooral het sprankelende interieur van de hotelkamer bekeken. Toen Niels weer een beetje beter was, hebben we de indrukwekkende Schwedagonpagode bezocht.
“You can go inside!” Er staat een oude Birmese man naast ons met een vrolijk groen parasolletje. “You can go inside!” En hij wijst naar de grote pagode en loopt die kant op. Ik volg de man. Hij vertelt over een koning en wijst naar een beeldje. Al pratend loopt hij verder en voor ik het weet staan we water over een Boeddha-beeldje te gieten. “One for your mother, one for your father…” – “Volgens mij hebben we een gids!” lacht Niels. We wilden helemaal geen gids, dus stoppen we de man een briefje van 1000 kyat toe en bedanken hem vriendelijk voor deze spontane rondleiding.
Van Yangon reizen we door naar Kalaw. Het is een klein, gezellig dorpje vol backpackers en leuke restaurants. We blijven een paar dagen en boeken dan een wandeltocht naar Inle Lake. Drie dagen lang, 20 kilometer per dag lopen door een berglandschap, nadat je een maand op het strand hebt liggen luieren. Prima plan! Gelukkig hebben we een gids van 64 dacht ik nog, maar de beste man loopt het hele stuk alsof hij de bus moet halen. Het is toch op zijn minst een beetje gênant dat ik als 28-jarige jonge hinde mijn bijna bejaarde gids niet bij kan houden… Na dag één begin ik gelukkig iets meer in een wandelflow te komen. De tocht is prachtig! Het is alsof je honderd jaar terug de tijd in gaat. Mensen bewerken het land nog met koeien! Ze rijden rond op houten karren of op die koeien / buffels zelf. Eten wordt gekookt op een houtvuurtje en de wc is een hokje in de tuin. We slapen twee nachten bij de locals op een matje in een soort klamboe-tent. Overal waar we ontbijten, lunchen of dineren is er dezelfde chef die met een scootertje achter ons aan reist. Extreem lekker eten! Ondanks de blaren en mijn matige conditie, zou ik deze tocht echt iedereen aanraden. Wat een ervaring!
De warme douche voelt als de eerste douche na vier dagen Lowlands. Heerlijk! Dat is het voordeel van drie dagen “douchen” met een emmertje koud water. Daarbij komt nog het voordeel van twee dagen op een matje slapen: Het bed in dit hotel was echt het allerlekkerste bed waar we tijdens onze reis geslapen hebben. En ik heb flink gebruik gemaakt van dat bed. Na twee dagen boottochtjes, een fietstocht en lekker eten rondom Inle Lake, was het namelijk mijn tijd voor bedrust. Ziek. Het eerste moment waarop ik liever thuis wilde zijn, dan op wereldreis. We hebben zelfs onze busreis naar Bagan moeten cancellen. De volgende avond ging het iets beter en stuiterden we alsnog in een touringcar vol overgevende wagenzieken (niet ik) en een huilende baby (ook niet ik) die kant op. In Bagan heb ik nog een paar dagen uit moeten zieken, maar daarna voelde ik me fitter dan ooit! Tijd om met een elektrische scooter de omgeving te verkennen. We hebben honderden pagodes gezien, een indrukwekkende zonsopgang met een hemel vol luchtballonnen, zonsondergang op het dak van een tempel, tussendoor nog even die blauwe bloedrode supermaan en vandaag op river cruise. I’m living the dream, people!