Naar deze dag hebben we meer dan een jaar uitgekeken: De bruiloft van Chris & Maredith! Deze twee schatten zijn namelijk de reden dat wij die wereldreis niet langer hebben uitgesteld. We hadden het er al een tijdje over. Samen een lange reis maken. Toen de uitnodiging voor de bruiloft op de mat plofte, besloten we dat dit een perfect beginpunt is. Oké, we reizen misschien niet de meest logische route (via Amerika naar China), maar je moet ergens beginnen.

Casper zet ons af bij ons Airbnb adres in Newburyport. We hebben een uurtje om van de comfortabele joggingbroek naar een bruiloftwaardige outfit te verkleden. Haast is voor mij de perfecte formule voor chaos. Mascara over mijn hele gezicht, tandpasta op mijn jurk… Ik doe een wanhopige poging om mijn haar met drie speldjes op te steken, maar uiteindelijk neem ik genoegen met los haar en lopen we richting het kerkje voor de ceremonie. Er zit een lekker tempo in de dienst. Een van de Noorse gasten beschreef het als een “drive through ceremony”. Des te sneller was het tijd voor cocktailhour, toasts, eten en dansen met Mr. & Mrs. Papineau!

Wij mochten plaatsnemen aan tafel 4, de internationale tafel. Noorwegen, Duitsland en Nederland zijn vertegenwoordigd, samen met een paar Amerikanen die het bruidspaar over de grens heeft ontmoet. Een hele gezellige tafel! De gebruiken van deze Amerikaanse bruiloft werden uitgebreid vergeleken met hoe dat in Noorwegen, Duitsland en Nederland gaat. Zo waren wij met onze Europese vrienden de enigen die met een cadeau naar de bruiloft kwamen. Blijkbaar heb je na de bruiloft nog een jaar de tijd om het bruidspaar van een cadeau te voorzien. Sta je dan met je stroopwafels… 😉

De volgende ochtend zijn alle gasten uitgenodigd voor het ontbijt. Extreem leuk om iedereen nog even te zien. Na het ontbijt geeft een van de gasten ons een lift naar het busstation, waar wij onze weg vervolgen naar New York City. Een overstap in Boston en een paar flinke files later bereiken we om 19:00 uur Manhattan. We mogen twee nachten logeren bij David, een oud-huisgenoot van Niels. Nog voor we onze tassen hebben neergezet trekt hij al een fles champagne open. “Are you guys hungry?” Er worden olijven, toastjes, tapanade en nootjes bij gepakt, waaronder belachelijk lekkere amandelen met witte truffel! (Als iemand mij kan vertellen waar je die in Nederland kunt vinden: Graag!)

We hebben in New York bijna de zolen onder onze schoenen vandaan gelopen. In het donker over de Brooklyn Bridge met uitzicht op die indrukwekkende verlichte skyline. In Bryant Park leren jongleren van de vrolijke zakenman Alex, die dit zes dagen per week doet in zijn lunchpauze. Even buurten bij Times Square. De high line wandeling over een oud metrospoor, genieten van de zonsondergang met een biertje in een rooftop bar en dan… Sleep No More! Wat is dit goed! Ik denk niet dat ik ooit iets gezien heb waar ik zo van onder de indruk ben. Iedereen die naar New York gaat zou dit moeten zien. Daarom ga ik er niet te veel over zeggen, want zonder voorkennis en met een gezonde dosis nieuwsgierigheid heb je hier de beste avond van je leven!

Dan is het de volgende ochtend helaas al tijd om New York weer te verlaten. We vliegen via Toronto door naar Beijing…